Pessaroterapia - nieoperacyjne leczenie wypadania macicy
W gabinecie prowadzona jest terapia z wykorzystaniem pessarów u pacjentek nie decydujących się na operacyjne leczenie wypadania macicy.
Pessary pochwowe są jedyną skuteczną niechirurgiczną metodą postępowania u pacjentek z zaburzeniami statyki, co zostało potwierdzone w bardzo wielu badaniach. Właściwe dopasowanie pessara, do aktualnej sytuacji anatomicznej zapewni pacjentce komfort.
Więcej o pessaroterapii znajdziecie Panie na:
Objawy związane z występowaniem zaburzeń statyki możemy podzielić na:
Objawy pochwowe:
– uczucie pełności w kroczu;
– uczucie parcia;
– uczucie ciężkości;
– obserwacja „czegoś” wysuwającego się z pochwy;
Objawy ze strony układu moczowego:
– nietrzymanie moczu;
– zwiększona częstość oddawania moczu;
– parcie na mocz;
– uczucie niekompletnego opróżnienia pęcherza;
– konieczność palpacyjnego odprowadzenia wypadania w celu ułatwienia mikcji;
– zmiana pozycji ciała w celu zapoczątkowania lub
zakończenia mikcji;
– nieprawidłowy strumień moczu;
Objawy ze strony układu pokarmowego:
– nietrzymanie gazów;
– nietrzymanie stolca (płynnego lub stałego – w zależności od funkcji zwieracza);
– uczucie niekompletnego wypróżnienia;
– konieczność silnego parcia podczas defekacji;
– konieczność palpacyjnego odprowadzenia wypadania w celu zakończenia defekacji;
Objawy seksualne:
– dyspareunia (ból podczas stosunku seksualnego);
– obniżenie poczucia własnej atrakcyjności.
Wiek i proces starzenia są związane ze zwiększonym występowaniem tej choroby, której częstość podwaja się z każdą dekadą życia. W większości badań podstawowym czynnikiem ryzyka jest również rodność oraz sposób porodu.
Inne często wymieniane czynniki ryzyka to:
• wywiad rodzinny;
• zaparcia;
• czynniki związane z porodem (makrosomia płodu, przedłużony drugi okres porodu, episiotomia, znieczulenie podpajęcze);
• praca fizyczna;
• choroby związane z podwyższeniem ciśnienia śródbrzusznego (kaszel);
• menopauza.
Także pacjentki z nadwagą [wskaźnik masy ciała (body mass index – BMI) 25–30) czy też z otyłością (BMI powyżej 30) mają zdecydowanie wyższe ryzyko rozwoju zaburzeń statyki narządu rodnego.